با شما هستیم با آموزش تفاوت رم های Registered و Unbuffered چیست؟ در خدمت شما خواهیم بود تا انتهای این مطلب ما را همراهی کنید. و یا با محیط آن آشنا گردید به مطالعه این مطللب بپردازید.
بکاپ منظم روزانه هفتگی ماهانه در یک سرور مجزا از مزیت نگارنوین نسبت به سایرین می باشد.
شرکت نگارنوین با همت بهترین کارشناس های قوی به شما کاربران و مشتریهای عزیز خدمت رسانی میکند تا هرچه آسان تر و بهتر به درخواست های خود برسید.
در این مطلب قصد داریم تا تفاوت رم های Registered و Unbuffered یا DIMM و UDIMM را بررسی کنیم. بسته به اینکه رم قرار است در کدام سیستم استفاده شود، که می تواند یک ایستگاه کاری (Work Station)، سرور یا کامپیوتر شخصی باشد، انتخاب نوع رم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
این نوع رم که به Registered Memory نیز معروف است، حافظه است که یک ثبات یا Register بین ماژول حافظه رم و سیستم کنترلر رم دارد. این ثبات در اصل برای این است که بار الکتریکی را روی کنترلر کاهش داده و آن را پایدارتر کند. در این نوع رم اطلاعات ابتدا برای ثبات فرستاده می شود و سپس برای ماژول حافظه ارسال می شود. در واقع register واسطه ای بین پردازنده و بانک های حافظه رم است. همچنین مادربرد یک سیستم باید قابلیت سازگاری با رم های Buffered را برای استفاده داشته باشند.
هر چند سرعت این نوع رم ها نسبت به رم های Unbuffered اندکی کمتر است، رم های registered به دلیل پایداری و قابلیت اطمینان بالاتر ، معمولا برای ایستگاه های کاری و سرورها مورد استفاده قرار می گیرند. دلیل سرعت پایین تر وجود یک سیکل اضافی در هنگام خواندن و نوشتن روی بانک حافظه به دلیل استفاده از ثبات است. باید توجه داشت که این سیکل اضافی بسته به سیستم های مختلف قابل اغماض است و تاثیر چندانی ندارد.
Unbuffered Memoryهمچنین با نام Unregistered هم شناخته می شود. حافظه ای است که دارای هیچ ثباتی بین کنترلر و رم نیست. این باعث می شود که کنترلر حافظه (که به طور معمول روی مادربرد قرار دارد) به صورت مستقیم با رم در ارتباط باشد و کارایی بالاتری را نسبت به رم های Registered داشته باشد. هرچند بار الکتریکی بیشتر و قابلیت اطمینان پایین تری را سبب می شود.
برای سیستم رایانه های شخصی، رم های Unbuffered عموما گزینه بهتری است. نه فقط برای اینکه قیمت پایین تری دارند بلکه به این دلیل که سریعتر هستند. اما با اینکه رم های Unbuffered مزیت سرعت را دارند، پایداری و قابلیت اطمینان پایین تری را ارائه می دهند.
رم های دارای تصحیح و تشخیص خطا Error Checking and Correction (ECC)، امروزه به صورت گسترده ای در تجهیزات مربوط به IT استفاده می شوند. یک بیت parity به صورت ECC به همراه هر ۸ بیت، توانایی دریافت و بازیابی اطلاعات را به صورت همزمان دارد. بر خلاف بیت parity در رید RAID 5 یا RAID 4 در اینجا برای اینکه هیچ ظرفیت قابل استفاده ای از حافظه مصرف نشود و ظرفیت پایین نیاید، سازندگان رم معمولا یک چیپ بیشتر را به همراه هر ۸ چیپ حافظه اضافه می کنند. وقتی یک تک بیت حافظه به عنوان خطا تشخیص داده شد، اطلاعات پریتی برای بازیابی اطلاعات استفاده می شود.
در رایانه های شخصی یا لپ تاپ ها استفاده از ECC اهمیت چندانی ندارد. چرا که یک خطای تک بیت در هر 1GB یا 2GB و در هر ماه یک بار اتفاق می افتد. این برای کاربر PC یعنی هنگ کردن یک برنامه، یا در بدترین حالت reboot شدن سیستم. اما در سرورها، ECC برای امنیت داده ها و به روز بودن ضروری است.
هر دو نوع رم Registered یا Unbuffered می توانند از ECC استفاده کنند یا non-ECC باشند.
شعار همیشگی: حفظ مشتریان فعلی ، دعوت از مشتریان قبلی ، جذب مشتریان آتی
