آینده سرور مجازی چیست

امروز با شما هستیم با مقاله آینده سرور مجازی چیست پس تا انتها ما را همراهی کنید

مجازی سازی سرور می تواند به مبارزه با پراکندگی سرور ، استفاده بهتر از توان محاسباتی ، مهار قبض انرژی و کمک به بهبود چابکی و انعطاف پذیری مرکز داده کمک کند.

مجازی سازی سرور یکی از آن فناوری هایی است که از لحاظ مفهومی ساده و تاثیر گذار بر تأثیر آن بر مراکز داده های سازمانی است.

چه می شود اگر به جای اجرای یک نمونه سیستم عامل و یک برنامه در هر سرور ، بتوانید یک لایه نرم افزاری ، معروف به hypervisor اضافه کنید ، این امکان را به شما می دهد تا چندین نمونه سیستم عامل و بارهای کاری مرتبط را روی یک سرور فیزیکی واحد اجرا کنید؟

آینده سرور مجازی چیست

این ایده مجازی سازی سرور است و این ایده در دهه ۱۹۶۰ به اصلی ترین آیکون IBM بازمی گردد و توسط VMware رایج شد ، که در اوایل دهه ۲۰۰۰ نرم افزار مجازی سازی را برای سرورهای x86 معرفی کرد. از آن زمان ، فروشندگان دیگر سیستم عامل های مجازی سازی سرور خود را توسعه داده اند و به طور کلی صنعت ابزارهای پیشرفته مدیریت ، اتوماسیون و ارکستراسیون را ایجاد کرده است که باعث می شود استقرار ، جابجایی و مدیریت ماشین مجازی (VM) باعث افزایش سرعت کار شود.

قبل از مجازی سازی سرور ، شرکت ها با پراکندگی سرور ، با قدرت محاسباتی استفاده نشده ، با افزایش صورتحساب انرژی ، با فرآیندهای دستی و با ناکارآمدی و انعطاف پذیری عمومی در محیط های مرکز داده خود سروکار داشتند.

مجازی سازی سرور همه این موارد را تغییر داده و به طور گسترده پذیرفته شده است. در واقع ، یافتن شرکتی که هنوز بیشتر بارهای کاری خود را در یک محیط VM اجرا نمی کند ، دشوار است.

اما ، همانطور که می دانیم ، هیچ فناوری مصون نیست که چیز بزرگ بعدی را از بین ببرد. در مورد مجازی سازی سرور ، چیز بزرگ بعدی کوچک است.

مجازی سازی سرور یک دستگاه فیزیکی را به خود اختصاص داده و آن را قطعه قطعه می کند و به چندین سیستم عامل و چندین برنامه تمام عیار اجازه می دهد قدرت محاسباتی اساسی را ترسیم کنند.

آینده سرور مجازی

در موج بعدی محاسبات ، توسعه دهندگان برنامه های کاربردی را در میکروسرویس های کوچکتر که در ظروف سبک وزن کار می کنند ، خرد می کنند ، و همچنین با محاسبات بدون سرور (همچنین به عنوان سرویس به عنوان یک سرویس (FaaS) شناخته می شوند) را آزمایش می کنند.

در هر دوی این سناریوها ، VM به کلی دور می شود و کد روی فلز لخت اجرا می شود.

مزایای مجازی سازی سرور
مزایای مجازی سازی سرورها بسیار زیاد است و این کار با ادغام اصلی سرور آغاز می شود. شما می توانید چندین برنامه را بر روی یک قطعه سخت افزار واحد ترکیب کنید ، در نتیجه تعداد کل سرورهای مورد نیاز در مرکز داده را کاهش می دهید. کمتر سرور ، قفسه کمتر ، تجهیزات شبکه کمتر. این همه به پس انداز پول در همه چیز از فضای فیزیکی گرفته تا هزینه های نگهداری تا تهویه مطبوع ترجمه می شود.

سرور مجازی بورس

مجازی سازی سرور نیاز به هزینه های سرمایه در سخت افزار جدید را کاهش می دهد و شما را از این سخت افزار دور می کند. و می توانید آن سرورهای ناگهان آزاد شده را مجدداً مستقر کنید.

به یاد دارید که سرپرست مرکز داده مجبور بود سرویس دهنده ها را با دست تهیه کند؟ با مجازی سازی سرور پیشرفت هایی در اتوماسیون حاصل می شود که به شما امکان می دهد تا در چند ثانیه یک VM را بچرخانید و در پاسخ به تغییر نیازهای تجاری ، بارهای کاری زیادی را با لمس یک دکمه حرکت دهید.

مجازی سازی سرور همچنین در دسترس بودن ، عدم موفقیت ، سرعت ، مقیاس پذیری ، قابلیت چابکی ، کارایی و انعطاف پذیری مورد نیاز شغلی مبتنی بر وب امروزی را فراهم می کند. و مجازی سازی سرور فناوری اساسی است که فروشندگان محاسبات ابری را قادر می سازند خدمات خود را ارائه دهند. هنگامی که مشتری سفارش دهنده خدمات زیرساختی (IaaS) از یک سرویس دهنده خدمات ابری می کند ، آنها را با VM شروع می کند و ویژگی های ذخیره سازی ، مدیریتی و امنیتی مورد نیاز برای انجام کار مورد نظر را اضافه می کند.

انواع مختلف مجازی سازی سرور

در دنیای مجازی سازی سرور ، سرور فیزیکی به عنوان میزبان گفته می شود و سیستم عامل میزبان را اجرا می کند. هر VM مهمان است و سیستم عامل مهمان را اجرا می کند. میهمانان از یکدیگر تقسیم می شوند.

با مجازی سازی مبتنی بر هایپرورز استاندارد ، hypervisor یا مانیتور ماشین مجازی (VMM) بین سیستم عامل میزبان و لایه سخت افزاری زیرین قرار می گیرد و منابع لازم را برای سیستم عامل های مهمان فراهم می کند.
مجازی سازی پارا و مجازی سازی کامل سیستم عامل مهمان را قبل از نصب در دستگاه مجازی اصلاح می کند. این عملکرد باعث افزایش عملکرد می شود زیرا سیستم عامل مهمان اصلاح شده مستقیماً با Hypervisor ارتباط برقرار می کند و از بین می رود.

کاموا

مجازی سازی با کمک سخت افزار همچنین سعی در کاهش کارایی Hypervisor دارد ، اما این کار را از طریق پسوندهای سخت افزاری انجام می دهد و نه اصلاحات نرم افزاری.
با مجازی سازی سطح هسته ، به جای استفاده از hypervisor ، نسخه جداگانه ای از هسته Linux را اجرا می کنید. این امر باعث می شود که چندین ماشین مجازی بر روی یک هاست واحد اجرا شود ، در حالی که درایور دستگاه برای برقراری ارتباط بین هسته اصلی لینوکس و ماشین های مجازی مورد استفاده قرار می گیرد.
سرانجام ، با سطح سیستم یا مجازی سازی سیستم عامل می توانید چندین محیط اما منطقاً متمایز را در یک نمونه واحد از هسته سیستم عامل اجرا کنید. با مجازی سازی سطح سیستم ، کلیه VM ها باید یک نسخه مشابه از سیستم عامل را به اشتراک بگذارند ، در حالی که مجازی سازی سرور اجازه می دهد تا VM های مختلف دارای سیستم عامل های مختلف باشند.

آینده سرور مجازی چیست

ماشین های مجازی در مقابل ظروف
دو عامل اصلی حرکت در کانتینرها Docker هستند ، ابزاری محبوب برای چرخاندن ظروف و Kubernetes Google ، که به مدیریت چندین کانتینر کمک می کند. کانتینرها محیطهای مربوط به اجرای کد هستند که هسته سیستم عامل میزبان را به اشتراک می گذارند.

کانتینرها ساده تر و سبک وزن تر از VM هستند زیرا آنها از سیستم عاملهای مهمان کار برکنار و سربار راه اندازی شده دور می شوند. توسعه دهندگان می توانند به اندازه شش تا هشت برابر بیشتر از ظروف VM در همان سخت افزار کار کنند.

ظروف دارای نقاط ضعف خود هستند. به عنوان یک رویکرد نسبتاً جدید ، آنها از ابزار مدیریتی کافی برخوردار نیستند که یک فناوری بالغ است ، بنابراین کارهای تنظیم و نگهداری زیادی وجود دارد که باید انجام شود. همچنین نگرانی هایی درباره امنیت وجود دارد.

با استفاده از VMs می توانید با استفاده از تصاویر مهمان به راحتی بار کاری را بین میزبان ها جابجا کنید ، اما ماشین های فلزی لخت به روزرسانی یا جابجایی آنها مشکل تر است. با سرورهای فلزی لخت ، چرخاندن حالت دستگاه یک کار چالش برانگیز است.

ماشین های مجازی در مقابل محاسبات بدون سرور

در یک محیط ابری سنتی IaaS ، مشتریان ابتدا VM ، ذخیره سازی ، پایگاه داده ها و ابزارهای امنیتی و مدیریتی مرتبط را ارائه می دهند ، سپس برنامه ها را بر روی VM ها بارگذاری می کنند.

با محاسبات بدون سرور ، توسعه دهندگان کد می نویسند و ارائه دهنده خدمات ابری همه چیز را کنترل می کند. توسعه دهنده هرگز به فکر سرورها ، سیستم عامل ها ، تهیه یا مدیریت نیست. البته ، یک سرور فیزیکی وجود دارد که کد را اجرا می کند ، اما این مسئولیت ارائه دهنده سرویس ابری است.

به جای یک برنامه یکپارچه ، کد به توابع خاص تقسیم می شود. هنگامی که رویدادی رخ می دهد که عملکرد را آغاز می کند ، سرویس بدون سرور – به عنوان مثال Lambda آمازون – آن را اجرا می کند. ارائه دهندگان بدون سرور مشتریان را توسط این عملکرد شارژ می کنند.

مانند سناریو میکروسرویس / کانتینر ، محاسبات بدون سرور از لایه ماشین مجازی عبور می کند و عملکردهای آن بر روی فلز لخت انجام می شود. در این مرحله ، محاسبات بدون سرور نسبتاً نابالغ است و موارد استفاده محدود است.

آینده مجازی سازی سرور

در حالی که ظروف داغ هستند و علاقه به محاسبات بدون سرور در حال رشد است ، واقعیت این است که مجازی سازی سرور یک فناوری سنگین است که اکثریت قریب به اتفاق برنامه های سازمانی را به خود اختصاص می دهد – برخی تخمین ها اشباع VM را تا ۹۰ درصد نشان می دهد.

تصور برنامه های مهم برای ماموریت در حال حرکت سازمانی که بطور روان روی VM یا ظروف یا یک پلتفرم بدون سرور اجرا می شوند ، دشوار است. کاربرانی که دارای محیط ناهمگن هستند به احتمال زیاد هنوز از VM استفاده می کنند زیرا ظروف باید همه را با همان سیستم عامل اجرا کنند و نمی توانند بین Linux و Windows مخلوط شوند.

اما برای برنامه های جدید که با جدیدترین روش های DevOps و چالاک ساخته می شوند ، اکنون توسعه دهندگان گزینه هایی دارند. با پیشروی ، توسعه دهندگان تصمیمات موردی را در مورد اینکه آیا می توان بار کاری جدید را در یک VM سنتی ، یک کانتینر یا یک محیط بدون سرور اجرا کرد ، اتخاذ می کنند.

تبریک می گوییم مقاله آینده سرور مجازی چیست به پایان رسید با آموزش های بعدی نگار نوین را همراهی کنید.