کلاسترینگ سرور چیست؟

کلاسترینگ سرور و یا خوشه بندی سرور چیست؟

کلاسترینگ سرور (Server Clustering) به گروهی از سرورها گفته می شود که با هم روی یک سیستم کار می کنند تا دسترسی بالاتری را در اختیار کاربران قرار دهند. از این خوشه‌ یا کلاسترها (Cluster) برای کاهش زمان خرابی و قطع شدن استفاده می‌شود. نحوه کار این کلاسترها به این صورت است که گروهی از سرورها به یک سیستم واحد متصل هستند. لحظه‌ای که یکی از این سرورها با قطعی سرویس روبه رو می شود، قبل از اینکه کاربر خطا و هشداری در این باره دریافت کند بار کار و وظیفه آن سرور قطع شده به یک سرور دیگر منتقل می شود.

کلاسترینگ سرور معمولاً برای برنامه هایی که اطلاعاتشان مرتباً به روز می شوند، پایگاه های داده و برنامه های پیام رسان استفاده می شوند. به طور کلی کلاسترینگ سرور، سطح دسترسی، قابلیت اطمینان و مقیاس پذیری بالاتری را از هر سرور به مشتریان ارائه می دهند.

در یک محیط سرور خوشه ای، هر سرور مسئولیت مالکیت و مدیریت هر یک از دستگاه های خاص خود را بر عهده دارد و دارای یک نسخه از سیستم عامل (به همراه هر برنامه یا سرویس) است که برای اجرای سایر سرورهای موجود در کلاستر استفاده می‌شود. سرور های موجود در کلاسترینگ طوری برنامه ریزی شده‌اند که برای افزایش حفاظت از داده ها و حفظ پیکربندی خوشه، در طول زمان با هم کار کرده و از بروز مشکلات جلوگیری می کنند.

محافظت خوشه ای در برابر خرابی‌ها و از کار افتادگی‌ها

دلیل اصلی برای کلاسترینگ سرور ، محافظت از سیستم در برابر قطعی برق و خرابی است. همانطور که گفتیم کلاسترینگ سرور در برابر قطعی برق، محافظت بیشتری را ارائه می‌دهند. سرورهای خوشه‌ای از سیستم شما در برابر سه نوع خرابی محافظت می‌ کنند که شامل موارد زیر است:

• خرابی برنامه یا سرویس: نوعی خرابی است که برنامه ها و سرویس های مهم در شبکه را تحت تأثیر قرار دهد.
• خرابی سیستم یا سخت‌افزار: نوعی خرابی قطعه‌ است که مؤلفه هایی مانند CPU، حافظه ، آداپتور ها، درایوها و منبع تغذیه را تحت تأثیر قرار می‌ دهد.
• خرابی سایت: نوعی خرابی است که بر چندین مکان تأثیر می ‌گذارد. این نوع خرابی عموماً در اثر بلایای طبیعی ایجاد شده و منجر به قطعی برق گسترده می ‌شود.

محافظت از سیستم در برابر این خرابی های رایج توسط کلاسترینگ سرور ، باعث کاهش آسیب پذیری کل شبکه در صورت بروزِ خطر می شود.

معرفی سه نوع از کلاسترینگ سرور

سه نوع خوشه ‌بندیِ سرور وجود دارد که بر اساس روشِ اتصالِ سیستمِ خوشه (گره) به دستگاهی که مسئولِ ذخیره‌ داده‌ های پیکربندی است، با یکدیگر متفاوت هستند. این سه نوع شامل کلاستر کوئوروم (Quorum Cluster) تک یا استاندارد، کلاستر تنظیم شده بر اساس اکثریتِ گره ‌ها و کلاستر تک ‌گره‌ای می باشد:

1. کلاستر کوئوروم تک (یا استاندارد): این نوع کلاسترینگ متداول ‌ترین نوع خوشه ‌بندی است که از چندین گره به همراهِ یک یا چند آرایه‌ دیسکِ خوشه‌ای تشکیل شده و از یک دستگاهِ اتصال واحد (Single Connection Device) تحت عنوانِ Bus استفاده می ‌کند. یک سرور هر یک از آرایه‌ های دیسک‌ های خوشه‌ای را در خوشه‌ کنترل و مدیریت می ‌کند.
2. خوشه تنظیم شده بر اساس اکثریت گره‌ها: این نوع کلاسترینگ نیز مشابه کلاستر کوئوروم است، با این تفاوت که هر یک از گره ‌ها دارای نسخه مخصوص به خود از داده‌ های پیکربندیِ خوشه بوده و این داده ها در تمام گره‌ ها سازگار هستند. این مدل برای خوشه ‌هایی با سرور های مجزا که در مکان ‌های مختلف جغرافیایی قرار دارند، بهترین کارایی را دارد.
3. خوشه تک ‌گره: این مدل اغلب برای اهداف آزمایشی استفاده می‌ شود و دارای یک گره‌ واحد است.

یک کارشناس شبکه و سرور یا ارائه دهنده میزبانی وب می تواند تفاوت بین هر یک از این سه مدل را با جزئیات بیشتری برایتان توضیح دهد و در تعیین بهترین وضعیت به شما کمک کند. به طور کلی اگر نیاز های خاصی نداشته باشید (یا سرورهایتان در مکان های پراکنده و دور از هم نباشند)، به احتمال زیاد کلاسترینگ کوئوروم استاندارد بهترین گزینه برای شماست.

چرا بهتر است سرورهای خود را کلاسترینگ یا خوشه بندی کنید؟

سه دلیل اصلی برای کلاسترینگ سرور وجود دارد که عبارتند از:

• در دسترس بودن
• مقیاس پذیری
• قابلیت اطمینان

کلید اصلی زیر ساخت ‌های حفاظت شده‌ فناوری اطلاعات، مفهوم افزونگی (redundancy) است. ایجاد یک کلاسترینگ سرور در یک شبکه واحد، این افزونگیِ را افزایش داده و تضمین می ‌کند که بروز یک خطای واحد، باعث قطع شدن کل شبکه شما نشود، خدماتتان را از دسترس خارج نکند و در نهایت خسارت و ضرر و زیانی به کسب و کارتان وارد نشود.

تبریک می گوییم مقاله آموزش کلاسترینگ سرور چیست؟ پایان رسید با مقالات بعدی ما را همراهی کنید.