ابر اختصاصی: تعریف

ابر اختصاصی شامل خدمات محاسباتی است که در دسترس عموم نیست، فقط کاربران انتخاب شده. در مقایسه با ابر عمومی، ارائه دهنده متناظر منابع مخصوصی برای این منظور ارائه می دهد. ابرهای اختصاصی را می توان از طریق اینترنت و یا یک شبکه داخلی خصوصی مشاهده کرد. خدمات ابر اختصاصی به طور خاص برای پاسخگویی به نیازهای کسب و کار طراحی شده است. زیرساخت ابر خصوصی به طور مستقیم در سایت در شرکت یا مرکز داده ارائه دهنده خدمات میزبانی می شود که سطح بالایی از امنیت را تضمین می کند. اجزای و خدمات فردی به شرکت مربوطه طراحی شده اند – کامپیوتر، ذخیره سازی و عملیات شبکه می تواند به صورت جداگانه انطباق یابد.

چگونه یک ابر اختصاصی کار می کند؟

بنیاد فنی ابر اختصاصی مجازی سازی است. استراتژی های تجسم مدرن امکان جدا کردن خدمات فناوری اطلاعات و منابع از دستگاه های فیزیکی را فراهم می کند. برنامه های کاربردی دیگر نباید به صورت محلی در دستگاه ها یا سرور مجازی اجرا شوند، در عوض می توان آنها را عملا در فضای ابری قرار داد. یک ابر خصوصی یک راه حل ایده آل برای شرکت هایی است که باید با شرایط سخت امنیتی داده ها و نیازهای پردازش مطابقت داشته باشند. در مقایسه با ابر عمومی، ابرهای اختصاصی نه تنها به میزان قابل توجهی بالاتر از امنیت و کنترل، بلکه همچنین یک برنامه انعطاف پذیر ارائه می دهند، زیرا خدمات بر اساس الزامات فردی شرکت مقیاس پذیری شده اند، که کار کارآمدتری را به کار می گیرد.

کاربران مجاز می توانند از طریق اینترانت شرکت یا از طریق یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) به برنامه های ابر اختصاصی دسترسی پیدا کنند. برای این منظور کاربران برای دسترسی به سرویس های ابری با حقوق احراز هویت لازم ارائه می شوند. به عنوان مثال، دسترسی خارجی به یک ابر خصوصی توسط یک فایروال محافظت می شود. به سادگی، فایروال از رایانه های شخصی یا کل شبکه کامپیوتری از دسترسی غیرمجاز خارجی محافظت می کند.

انواع مختلف ابر اختصاصی

ابر اختصاصی می تواند به چهار نوع مختلف تقسیم شود:

• ابر اختصاصی داخلی: این شرکت زیرساخت فناوری اطلاعات خود را برای خدمات ابری خود اداره می کند.
• ابر اختصاصی مدیریت شده: زیرساخت فناوری ابر میزبان داخلی است، اما توسط یک ارائه دهنده خارجی مدیریت می شود. این شرکت ها را قادر می سازد تا از انعطاف پذیری و قابلیت سفارشی سازی ابر بهره ببرند، که عملکرد آنها به نیازهای مشتری توسط ارائه دهنده متناسب است. این افزایش بهره وری را افزایش می دهد و شرکت ها همواره یک شریک تماس قابل اعتماد برای همه مسائل مربوط به ابر دارند.
• ابر اختصاصی میزبانی شده: ابر اختصاصی میزبانی شده در مرکز داده خارجی ارائه دهنده سرویس ابری قرار دارد. این ارائه دهنده ابر را از طرف شرکت مدیریت می کند و کاربران را با برنامه های مناسب فراهم می کند.
• ابر اختصاصی جامعه: ابر خصوصی جامعه، یک شکل خاص از ابر خصوصی است. شرکت های چندگانه می توانند به یک سرور مجازی ایران مشترک دسترسی پیدا کنند. شرکت ها معمولا از همان صنایع هستند یا بخشی از یک گروه شرکت هستند. به همین دلیل است که ابر خصوصی جامعه نیز به عنوان یک ابر صنعتی مشخص می شود.

ایجاد یک ابر اختصاصی نیاز به مقدار زیادی دانش فنی دارد و اغلب شرکتها و شرکتها هزینه زیادی را صرف هزینه و زمان می کنند. در اکثر شرکت های کوچک و متوسط، این تنها در فرم محدود موجود است که می تواند یک ابر اختصاصی را یک چالش واقعی تبدیل کند. در این موارد، ابر اختصاصی مدیریت شده یا میزبان ارزان ترین انتخاب برای کسب و کار است.

The post ابر اختصاصی ،کنترل و امنیت بیشتر appeared first on نگار نوین.

مزایای چند ابری

از مزایای اصلی ایجاد زیرساخت چند ابر، مزیت اصلی این است که شرکت ها با انعطاف پذیری لازم برای نوآوری در سرعت فراهم می کنند. دلیل این امر این است که آنها آنها را به مجموعه خاصی از خدمات ارائه شده توسط ارائه دهندگان ابر اختصاص نمی دهند. به عنوان یک نتیجه، راه سازمانی تصمیم به نوآوری برنامه های کاربردی و خدمات خود را محدود نمی کند محدودیت های یک میزبان واحد.

اگر یک شرکت به یک میزبان تکیه کند، ممکن است آن را برای اکثریت نیازهای آن مناسب باشد. با این حال، اگر استفاده از این میزبان بدان معنی باشد که شرکت نیاز به ایجاد مصالحه در توسعه دارد، نوآوری های آن ممکن است کاهش یابد. به جای اینکه از طریق تروجای مهاجرت تمام خدمات خود به میزبان دیگری که بتواند آن را به شیوه ای که می خواهد آن را نوآوری کند، چند ابر قادر به ارائه سرور مجازی های مختلف با ارائه دهندگان مختلف می باشد، هر کدام یک پلتفرم سودمند برای بار کاری خاص خود را ارائه می دهد.

به این ترتیب زیرساخت چند ابر بهترین راه حل برای توسعه دهندگان است که به دنبال سیستم عامل هایی هستند که نیازهای خاص برنامه ها یا سرور مجازی برج میلاد را برآورده می کنند. یک مثال از این می تواند با تطابق GDPR باشد.

سرور مجازی ابری

یک شرکت که از سرور مجازی ابری خارج از اتحادیه اروپا استفاده می کند، ممکن است به راحتی با GDPR مطابقت داشته باشد، در صورتی که از یک ارائه دهنده اتحادیه اروپا برای ذخیره و پردازش اطلاعات مربوط به شهروندان اتحادیه اروپا استفاده کند. مثال دیگر با عملکرد است. استفاده از ارائه دهنده ابر با یک مرکز داده در یک مکان جغرافیایی خاص می تواند عملکرد درون آن منطقه را به سادگی به دلیل نزدیکی با کاربران بهبود بخشد.

یکی دیگر از مزایای چند ابر توانایی آن در کاهش هزینه های ذخیره سازی است. با وجود کاهش هزینه ذخیره سازی داده ها، حجم جمع آوری داده های جمع آوری شده به این معنی است که شرکت ها هنوز مقدار قابل توجهی از ذخیره سازی را صرف می کنند. با این حال، رقابت بین ارائه دهندگان که موجب کاهش قیمت ها می شود، به این معنی است که افرادی که دارای زیرساخت های چند ابر هستند، می توانند هر زمان که قیمت تغییر می کنند، داده های خود را به ارزان ترین ارائه دهند.

مزیت نهایی یک استراتژی چندفیلویی این است که توان بالقوه قفل درون فروشنده را کاهش می دهد. ریسک اصلی این است که یک شرکت میتواند وابسته به تکنولوژی مورد استفاده یک ارائه دهنده خاص باشد. با این حال، با ایجاد گزینه های مناسب در هنگام توسعه یک زیرساخت و پیدا کردن ارائه دهنده دیگری، در صورتی که یک پلت فرم سازگار و بی نظیر ایجاد شود، می توان بر آن غلبه کرد.

مزایا و معایب سرور مجازی ابری

معایب چند ابری

معایب آشکار استفاده از یک زیرساخت چند ابر، این است که گستره وسیعی از سرور مجازی ابری که یک شرکت استفاده می کند، پیچیده تر می شود تا مدیریت شود. عدم مدیریت سیستم به اندازه کافی می تواند هزینه های استفاده از چنین سیستمی را افزایش دهد و می تواند چابکی کسب و کار را تحت تأثیر قرار دهد.

یک منطقه بحرانی که باید به طور موثر مدیریت شود، امنیت است و استراتژی چند ابر میتواند این را به چالش کشیدن بیشتر کند. با استفاده از انواع سرور مجازی ابری عمومی، خط دفاع از بیش از یک ارائه دهنده تنها استفاده می کند، بنابراین ضروری است که امنیت شبکه ها و اقدامات امنیتی به طور کامل ایمن بماند.

مناطقی که نیاز به بررسی دقیق دارند، یافتن راه هایی برای نظارت بر سیستم های مختلف ابر و اطمینان از اینکه حکومت جامع و قوی است. مسئله نهایی با چند ابر، نحوه مدیریت کارآیی و کارایی بالا در هنگام استفاده از بیش از یک ارائه دهنده است. در مواردی که این کار به طور موثر مدیریت نمی شود، ممکن است پتانسیل ریسک مالی وجود داشته باشد.

نتیجه

در حالی که زیربناهای چند ابره پیچیده تر هستند و چالش بزرگتری برای مدیریت هستند، آنها مزایای قابل توجهی را ارائه می دهند. در یک بازار که هرکسی از تکنولوژی برای جلوگیری از رقبا استفاده می کند، نیاز به نوآوری و گسترش سریع می تواند تفاوت بین بقا و رفتن به زیر باشد. زیربنای چند ابر باعث می شود که شرکت ها نیرویی باشند که با آن حساب شود و انعطاف پذیری لازم را برای نوآوری سریع بسیار مهم باشد.

The post مزایا و معایب سرور مجازی ابری appeared first on نگار نوین.